ذهنم پریشونه
سلام بعد از هزار سال
خیلی نیاز دارم بنویسم.. که یک کمی ذهنم دسته بندی و منظم بشه..
همه چی خوبه ولی من اضطراب دارم.
همه چی خوبه ولی من پریشونم.
همه چی خوبه ولی من می ترسم.
همه چی خوبه ولی من سردرگمم.
وقتی می گم همه چی خوبه یعنی کلیت زندگی رو به راهه خداروشکر ولی جزییات...
ذهنم پریشونه چون برای هزارمین بار تو این دوازده سال اشناییمون داریم خیلی جدی تر از قبل پروسه مهاجرت رو پیش می بریم.
همسر پورتفولیو میزنه و من رزومه شو درست می کنم.
اون پورتفولیو می زنه من لینکدینشو درست می کنم.
اون پورتفولیو میزنه من پورتفولیوشو سازمان دهی می کنم.
من زبان میخونم اونم زبان می خونه.
نمیدونم دیگه خلاصه که امیدوارم به نتیمه برسه.
هیچ عشق و علاقه ای به مهاجرت نداریم فقط و فقط و فقط منطقمون می گه این کار درسته.. اونم منطق الانمون ورژن ۱۴۰۰!! منتها ما که نمی دونیم چی صلاحمونه چی نیست و بعد از هزاران بار تصمیم برم یا نرم گفتیم حالا امتحان می کنیم.. ولی در گند شدن روز افزون مملکت عزیزمون که شکی نیست! بریم حداقل نسل بعد از خودمونو نجات داده باشیم.. فرار.. تبعید... اخراج...
ذهنم پریشونه چون خیلی درگیر کارنم.. خیلی.. دو ساله خونه ست و هر چی می گذره دیوونه تر میشه.. پیش دبستانیش انلاینه و من از مهر دارم زججججر می کشم.. نمیشینه.. دوست نداره.. نمیخونه.. نمیخواد، لج میکنه.. حرف گوش نمی ده.. و من هر روز مستاصل... هفته پیش در حالی که درگیر این چیزا بودن مدرسه سه تا کاربرگ داد که تا پنجشنبه وقت دارن بچه ها این ارزشیابی رو انجام بدن... امتحان!!!! بچه ۵ ساله!!! سه تا!!! روز تعطیل بچه!!! من دیگه ترکیدم و قاطی کردم.. مدرسه تعطیل بود پنجشنبه و من از تو شا.د شماره مامانا رو خواستم که اگه دوست داشتن بدن که گروه واتس اپ بزنیم و این مساله به اضافه مساله درس نخوندن های کارن رو مطرح کنم.. گروه و زدم و بگذریم از اینکه تمام مامانا راصی بودن بچه ۵،۶ شون زیر فشار درس و امتحان جرررر بخوره، بلکه یک سری از مادران دلواپس!!! به مدیر خبرچینی کردن و پیام ها وویس های منو تحویل مدیر دادن و مدیر زنگ زد و منو بازخواست گرد که چرا گروه زدین!!! بعد متوجه شدم کلا مدرسه با تجمع و گردهمایی و ارتباط و دوستی مادران مخالفه و حالا چقدر این اینکار ترس داره خدا می دونه. گفتم بابا مدرسه انلاینه اگه حضوری بود تو حیاط مدرسه جمع میشریگ و صحبت می کردیم الان چون مجازیه ما هم مجازی جمع میشیم و حرف میزنیم.. بچه من مشکل داره وقتی میبینم بقیه هم همینن خیالم راحت میشه که بچه من غیرعادی نیست.. مگهمنچیدر تجربه بچه مدرسه ای اونم انلاین و دارم؟ خلاصه مجبور شدم بخاطر رفتارای کارن چهارشنبه که حصوری اختیاریه ببرمش مدرسه چهارتا ادم ببینه روح و روانش درست شه.. بماند که چقدرررررر خوشحال بود و تمام راه برگشت به خونه رو ضجه زد که نمیخوام برم خونه.. و التمااااس به من که توروخدا یه برادر برای من بیار من هم بازی ندارم.. خیلیییی این کرونا به کارن سخت گذشت خیلی.. بچه فوق اجتماعی زندانی شد بدون هیچ همبازی یا خواهر برادری.. الانم خیلی رفتارای عجیب جلوی همه نشون میده هر جا میریم.. ارتباطش بد شده با ادما.. قایم میشه، نیم ساعت اول حرف نمیزنه ارتباط برقرار نمی که، از اینکه من با کس دیگه حرف بزنم ناردحت میشه، سعی در جلب و توجه و خودنمایی می کنه با این کاراش، لوس هم شده.. ووقتی که بیرون میریم همش بخر بخر.. خلاصه همش احساس می کنم تربیت کارن از دستم در رفته و نمی تونم از پسش بربیام.. منم خیلی عصبی و پرخاشگر میشم این اینجوری می کنه.. ولی در کنار همه اینا که درددله عشق کارن هر روز بزرگ و بزرگتر میشه و جای همه رو برام گرفته، از دیدن بزرگ شدنش، قابلیت هاش، استعدادهاش لذت می برم و کیف می کنم.
ذهنم پریشونه چون مدتیه روانشناس میرم و دارم سعی می کنم ضعف های شخصیتیمو درست کنم و مشکلاتی که از بچگی داشتم.. فعلا که جواب نداده تا ببینیم اخرش چی میشه.. اوایل که شروع کرده بودم داعون بودم حالم خیلی بد بود و هر جلسه با گریه تموم می کردم الان بهترم ولی کلا ریختن مشکلاتت رو دایره هر هفته سخته.
ذهنم پریشوکه چون زبانمو نمی تونم اونجور که د میخواد بخونم.. ایلتس میخونم و کتاب داره تموم پیشه ولی من از خودم راصی نیستم چون وقت نمی کنم بخونم.. کارن همچنان منو می کشه که بیا بازی.. عین دو سالگیش مثلا!! کلا فرقی نکرده هنوزم که هنوزه یاد نگرفته خودش با خودش بازی کنه.. و من یا درسمو میخونم و عذاب وجدان کارن و پیدا می کنم یا با کارن بازی می کنم و عذاب وجدان درس پیدا می کنم.
ذهنم پریشونه چون یه سفارش کاتالوگ دارم که هنوز تمومش نکردم و ابروم داره می ره.
ذهنم پریشونه چون رییسم رو مغزه و اعصابمو خورد می کنه و میخوام دیگه واسش کار نکنم.
ذهنم پریشونه چون سرویس بهداشتی ها خیلی وقتی کثیفن و من وقت نمی کنم بشورمشون.
و هر روز استرس اینکه ایا فردا کارن قبول می کنه بیاد سر کلاس انلاینش بشینه یا نه؟!
پوووووووف!!!!!